ABD Yüksek Mahkemesi’nin son kararı, toplu haksız fiil davalarının iflas yoluyla nasıl çözülebileceği konusunda önemli etkilere sahiptir. Perşembe günü alınan karar, iflas yasasının mahkemelerin, davacıların rızası olmaksızın, kendileri iflas başvurusunda bulunmamış kuruluşlara karşı yasal talepleri serbest bırakmasına izin vermediğini belirledi.
Bu karar, OxyContin’in üreticisi Purdue Pharma’nın 11. Bölüm anlaşmasını doğrudan etkilemektedir. Anlaşma, Purdue Pharma’nın sahibi olan Sackler ailesine, aile iflas başvurusunda bulunmamış olmasına rağmen, davalardan muafiyet sağlamayı amaçlıyordu. Sackler ailesi, opioid krizinin çözümü için ayrılan anlaşmaya 6 milyar dolara kadar katkıda bulunmayı kabul etmişti.
İflas mahkemeleri, devam eden davaları durdurabildikleri, davacıları uzlaşmayı kabul etmeye zorlayabildikleri ve gelecekteki benzer taleplerle başa çıkmak için bir mekanizma sağlayabildikleri için geleneksel olarak karmaşık davaların çözümü için elverişli yerler olarak görülmüştür. Borçlu olmayan ibranameler, bir uzlaşmaya katkıda bulunma karşılığında yasal koruma isteyen üçüncü taraflardan fon sağlamak için özellikle yararlı olmuştur.
Yüksek Mahkeme’nin kararı, davacının rızası olmaksızın borçlu olmayanların ibra edilmesi seçeneğini ortadan kaldırmaktadır; bu da toplu haksız fiil iddialarıyla karşı karşıya kalan kuruluşlar için daha geniş sonuçlar doğurabilir. Eleştirmenler, iflasın zengin şirketler tarafından geleneksel borçları yönetmek yerine maliyetli davalardan kaçınmak için kötüye kullanıldığını savunuyor.
Yargıç Brett Kavanaugh, karşı oy yazısında, iflas mahkemelerinde borçlu olmayanların ibra edilmesinin, özellikle de kitlesel haksız fiil iflaslarının yönetilmesindeki önemini vurguladı. Purdue anlaşmasının, iflas sisteminin etkili bir şekilde işlediğinin bir örneği olduğunu vurguladı. Sackler’lar için yasal korumalar olmadan, opioid krizinden zarar gören topluluklara ve bireylere fayda sağlayacak önemli bir fonun kaybedilme riski olduğunu belirtti.
Kararın, federal çok bölgeli dava veya diğer mahkemelerde bir dizi duruşma gibi toplu haksız fiillerin çözümüne yönelik diğer stratejilere olan güveni artırması muhtemeldir. Bazı uzmanlar bu durumun mağdurlar için daha az tazminatla sonuçlanabileceğine dair endişelerini dile getirmektedir, zira dış taraflar borçlu olmayan ibranamelerin koruması olmadan uzlaşma fonlarına katkıda bulunmaya daha az eğilimli olabilirler.
Boy Scouts of America ve Katolik piskoposlukları gibi kuruluşlar daha önce iflasın yasal sorunlarını kapsamlı bir şekilde çözmenin tek yolu olduğunu ve borçlu olmayan ibranamelerin de sorumlu olabilecek dış kuruluşların katkılarını güvence altına almak için gerekli olduğunu savunmuşlardı.
Çoğunluk adına karar veren Yargıç Neal Gorsuch, Sacklers gibi kuruluşların davacıları ikna etmek için daha fazla para teklif edebileceğini öne sürdü. Ancak Gorsuch, mevcut yasanın davacıların talep ettikleri ibranameleri desteklemediğini ve uzlaşma parasına ilişkin bu tür tartışmaların Kongre’de ya da diğer uygun forumlarda ele alınması gerektiğini belirtti.
İlgili bir davada, endüstriyel holding 3M, bağlı kuruluşu Aearo’nun iflasını, şirketin ABD ordusuna kusurlu kulak tıkacı sattığını iddia eden yaklaşık 300.000 davayı çözmek için kullanmaya çalıştı. Bir iflas mahkemesinin Aearo’nun 11. Bölüm başvurusunu 3M’i davalardan korumak için uygunsuz bir girişim olarak reddetmesinin ardından, şirket iflas dışında 6 milyar dolarlık bir anlaşmaya vardı.
Reuters bu makaleye katkıda bulunmuştur.
Bu makale yapay zekanın desteğiyle oluşturulmuş, çevrilmiş ve bir editör tarafından incelenmiştir. Daha fazla bilgi için Şart ve Koşullar bölümümüze bakın.
